misfadian
Jump to navigation
Jump to search
Old English[edit]
Etymology[edit]
From mis- + fadian (“to arrange”)
Pronunciation[edit]
Verb[edit]
misfadian
- to arrange or order incorrectly
- to misconduct
Conjugation[edit]
Conjugation of misfadian (weak class 2)
infinitive | misfadian | misfadienne |
---|---|---|
indicative mood | present tense | past tense |
first person singular | misfadiġe | misfadode |
second person singular | misfadast | misfadodest |
third person singular | misfadaþ | misfadode |
plural | misfadiaþ | misfadodon |
subjunctive | present tense | past tense |
singular | misfadiġe | misfadode |
plural | misfadiġen | misfadoden |
imperative | ||
singular | misfada | |
plural | misfadiaþ | |
participle | present | past |
misfadiende | misfadod |