From naomh (“saint”) + ainmnigh (“name; nominate”, verb).
naomhainmnigh (present analytic naomhainmníonn, future analytic naomhainmneoidh, verbal noun naomhainmniú, past participle naomhainmnithe)
- (Christianity) canonize
|
singular
|
plural
|
relative
|
autonomous
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
indicative
|
present
|
naomhainmním
|
naomhainmníonn tú; naomhainmnír†
|
naomhainmníonn sé, sí
|
naomhainmnímid; naomhainmníonn muid
|
naomhainmníonn sibh
|
naomhainmníonn siad; naomhainmníd†
|
a naomhainmníonn; a naomhainmníos
|
naomhainmnítear
|
past
|
naomhainmnigh mé; naomhainmníos
|
naomhainmnigh tú; naomhainmnís
|
naomhainmnigh sé, sí
|
naomhainmníomar; naomhainmnigh muid
|
naomhainmnigh sibh; naomhainmníobhair
|
naomhainmnigh siad; naomhainmníodar
|
a naomhainmnigh / ar naomhainmnigh*
|
naomhainmníodh
|
past habitual
|
naomhainmnínn
|
naomhainmníteá
|
naomhainmníodh sé, sí
|
naomhainmnímis; naomhainmníodh muid
|
naomhainmníodh sibh
|
naomhainmnídís; naomhainmníodh siad
|
a naomhainmníodh / a naomhainmníodh*
|
naomhainmnítí
|
future
|
naomhainmneoidh mé; naomhainmneod; naomhainmneochaidh mé†
|
naomhainmneoidh tú; naomhainmneoir†; naomhainmneochaidh tú†
|
naomhainmneoidh sé, sí; naomhainmneochaidh sé, sí†
|
naomhainmneoimid; naomhainmneoidh muid; naomhainmneochaimid†; naomhainmneochaidh muid†
|
naomhainmneoidh sibh; naomhainmneochaidh sibh†
|
naomhainmneoidh siad; naomhainmneoid†; naomhainmneochaidh siad†
|
a naomhainmneoidh; a naomhainmneos; a naomhainmneochaidh†; a naomhainmneochas†
|
naomhainmneofar; naomhainmneochar†
|
conditional
|
naomhainmneoinn; naomhainmneochainn†
|
naomhainmneofá; naomhainmneochthá†
|
naomhainmneodh sé, sí; naomhainmneochadh sé, sí†
|
naomhainmneoimis; naomhainmneodh muid; naomhainmneochaimis†; naomhainmneochadh muid†
|
naomhainmneodh sibh; naomhainmneochadh sibh†
|
naomhainmneoidís; naomhainmneodh siad; naomhainmneochadh siad†
|
a naomhainmneodh; a naomhainmneochadh† / a naomhainmneodh*; a naomhainmneochadh*†
|
naomhainmneofaí; naomhainmneochthaí†
|
subjunctive
|
present
|
go naomhainmní mé; go naomhainmníod†
|
go naomhainmní tú; go naomhainmnír†
|
go naomhainmní sé, sí
|
go naomhainmnímid; go naomhainmní muid
|
go naomhainmní sibh
|
go naomhainmní siad; go naomhainmníd†
|
—
|
go naomhainmnítear
|
past
|
dá naomhainmnínn
|
dá naomhainmníteá
|
dá naomhainmníodh sé, sí
|
dá naomhainmnímis; dá naomhainmníodh muid
|
dá naomhainmníodh sibh
|
dá naomhainmnídís; dá naomhainmníodh siad
|
—
|
dá naomhainmnítí
|
imperative
|
naomhainmním
|
naomhainmnigh
|
naomhainmníodh sé, sí
|
naomhainmnímis
|
naomhainmnígí; naomhainmnídh†
|
naomhainmnídís
|
—
|
naomhainmnítear
|
verbal noun
|
naomhainmniú
|
past participle
|
naomhainmnithe
|
* indirect relative
† archaic or dialect form