oblatus

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by WingerBot (talk | contribs) as of 07:17, 25 September 2019.
Jump to navigation Jump to search

Latin

Etymology

Perfect passive participle of offerō.

Participle

oblātus (feminine oblāta, neuter oblātum); first/second-declension participle

  1. shown, exhibited, exposed
  2. inflicted, unexpected

Declension

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative oblātus oblāta oblātum oblātī oblātae oblāta
Genitive oblātī oblātae oblātī oblātōrum oblātārum oblātōrum
Dative oblātō oblātō oblātīs
Accusative oblātum oblātam oblātum oblātōs oblātās oblāta
Ablative oblātō oblātā oblātō oblātīs
Vocative oblāte oblāta oblātum oblātī oblātae oblāta

Descendants

Template:mid2

References

  • oblatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • oblatus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • oblatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
    • I saw a vision in my dreams: species mihi dormienti oblata est
    • when occasion offers; as opportunity occurs: occasione data, oblata
    • on every occasion; at every opportunity: quotienscunque occasio oblata est; omnibus locis