oddźwięk

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From od- +‎ dźwięk.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈɔd.d͡ʑvjɛŋk/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔdd͡ʑvjɛŋk
  • Syllabification: od‧dźwięk

Noun

[edit]

oddźwięk m inan

  1. echo, repercussion, resonance (consequence, result of action)
  2. (rare) echo (reflected sound)
    • 1900 September 26, “Wspomnienie pośmiertne”, in Kurjer Warszawski[1], archived from the original on 2022-11-15, page 3, column 3:
      ...głos jego ginie w pustce bez oddźwięku.
      ...his voice fades away in the wilderness without an echo.
    • 1901, Gustaw Zieliński, Poezye, volume II, Toruń: wydanie rodziny, "Jan z Kępy", stanza XVII:
      Przez most wjechali do bramy sklepionej,
      A stuk od podków, głuchnącym oddźwiękiem
      Szedł po sklepieniach — tak, zerwanej struny
      Długo powietrze ostatnim drży jękiem.
      Across the bridge they rode in to the vaulted gate,
      and the pounding of horseshoes with its fading echo
      went around the vaults — just so, with a cut string's
      last groan the air long shudders.

Declension

[edit]
[edit]
verbs

Further reading

[edit]
  • oddźwięk in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • oddźwięk in Polish dictionaries at PWN