ogólnik

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From ogólny +‎ -ik.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ɔˈɡul.ɲik/
  • (file)
  • Rhymes: -ulɲik
  • Syllabification: o‧gól‧nik

Noun[edit]

ogólnik m inan

  1. commonplace, generality, truism
    Synonyms: banał, frazes, komunał, truizm
  2. (rare) generalization
    Synonyms: sąd uogólniający, uogólnienie

Declension[edit]

Derived terms[edit]

adjective
verb

Related terms[edit]

adjective
adverbs
nouns
verbs

Further reading[edit]

  • ogólnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ogólnik in Polish dictionaries at PWN