opgeschrikt

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Dutch[edit]

Pronunciation[edit]

  • (file)

Participle[edit]

opgeschrikt

  1. past participle of opschrikken

Declension[edit]

Inflection of opgeschrikt
uninflected opgeschrikt
inflected opgeschrikte
positive
predicative/adverbial opgeschrikt
indefinite m./f. sing. opgeschrikte
n. sing. opgeschrikt
plural opgeschrikte
definite opgeschrikte
partitive opgeschrikts