orðinn

Icelandic

Adjective

orðinn (not comparable) m, orðin f, orðið n

1. past participle of verða, become

   Pabbi minn er orðinn gamall maður.

   My dad has become an old man.

   Klukkan er orðin átta.

   The clock turned eight o'clock.

Derived terms

• vera orðinn rekald
• orðinn hlutur
• nú orðið

---

Old Norse

Etymology

From Proto-Germanic *wurdanaz (“become”), past participle of *werþaną (“to become, happen”).

Adjective

orðinn (not comparable)

1. past participle of verða

Declension

    Strong declension of orðinn

singular	masculine	feminine	neuter
nominative	orðinn	orðin	orðit
accusative	orðinan	orðina	orðit
dative	orðinum	orðinri	orðinu
genitive	orðins	orðinrar	orðins
plural	masculine	feminine	neuter
nominative	orðinir	orðinar	orðin
accusative	orðina	orðinar	orðin
dative	orðinum	orðinum	orðinum
genitive	orðinra	orðinra	orðinra

    Weak declension of orðinn

singular	masculine	feminine	neuter
nominative	orðini	orðina	orðina
accusative	orðina	orðinu	orðina
dative	orðina	orðinu	orðina
genitive	orðina	orðinu	orðina
plural	masculine	feminine	neuter
nominative	orðinu	orðinu	orðinu
accusative	orðinu	orðinu	orðinu
dative	orðinum	orðinum	orðinum
genitive	orðinu	orðinu	orðinu

Descendants

• Faroese: vorðin

• Icelandic: orðinn