orundaş

Turkish

Etymology

orun +‎ -daş

Noun

orundaş (definite accusative orundaşı, plural orundaşlar)

1. of the same rank

Declension

Inflection
Nominative	orundaş
Definite accusative	orundaşı
	Singular	Plural
Nominative	orundaş	orundaşlar
Definite accusative	orundaşı	orundaşları
Dative	orundaşa	orundaşlara
Locative	orundaşta	orundaşlarda
Ablative	orundaştan	orundaşlardan
Genitive	orundaşın	orundaşların
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular orundaşım orundaşlarım 2nd singular orundaşın orundaşların 3rd singular orundaşı orundaşları 1st plural orundaşımız orundaşlarımız 2nd plural orundaşınız orundaşlarınız 3rd plural orundaşları orundaşları Definite accusative Singular Plural 1st singular orundaşımı orundaşlarımı 2nd singular orundaşını orundaşlarını 3rd singular orundaşını orundaşlarını 1st plural orundaşımızı orundaşlarımızı 2nd plural orundaşınızı orundaşlarınızı 3rd plural orundaşlarını orundaşlarını Dative Singular Plural 1st singular orundaşıma orundaşlarıma 2nd singular orundaşına orundaşlarına 3rd singular orundaşına orundaşlarına 1st plural orundaşımıza orundaşlarımıza 2nd plural orundaşınıza orundaşlarınıza 3rd plural orundaşlarına orundaşlarına Locative Singular Plural 1st singular orundaşımda orundaşlarımda 2nd singular orundaşında orundaşlarında 3rd singular orundaşında orundaşlarında 1st plural orundaşımızda orundaşlarımızda 2nd plural orundaşınızda orundaşlarınızda 3rd plural orundaşlarında orundaşlarında Ablative Singular Plural 1st singular orundaşımdan orundaşlarımdan 2nd singular orundaşından orundaşlarından 3rd singular orundaşından orundaşlarından 1st plural orundaşımızdan orundaşlarımızdan 2nd plural orundaşınızdan orundaşlarınızdan 3rd plural orundaşlarından orundaşlarından Genitive Singular Plural 1st singular orundaşımın orundaşlarımın 2nd singular orundaşının orundaşlarının 3rd singular orundaşının orundaşlarının 1st plural orundaşımızın orundaşlarımızın 2nd plural orundaşınızın orundaşlarınızın 3rd plural orundaşlarının orundaşlarının