oszołomienie

Polish

Etymology

From oszołomić +‎ -enie.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔ.ʂɔ.wɔˈmjɛ.ɲɛ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: o‧szo‧ło‧mie‧nie

Noun

oszołomienie n

1. verbal noun of oszołomić
2. (medicine) dizziness, giddiness, vertigo

   Synonym: zawrót głowy

3. daze, bewilderment, stupefaction, stupor (state caused by a strong experience)

   Synonym: zamroczenie

Declension

Declension of oszołomienie

	singular
nominative	oszołomienie
genitive	oszołomienia
dative	oszołomieniu
accusative	oszołomienie
instrumental	oszołomieniem
locative	oszołomieniu
vocative	oszołomienie

Further reading

• oszołomienie in Polish dictionaries at PWN