otcinek

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Old Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From *otcinać + -ek, from otciąćodciąć +‎ -ać. First attested in 1472.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): (10th–15th CE) /ɔtt͡ɕinɛk/
  • IPA(key): (15th CE) /ɔtt͡ɕinɛk/

Noun

[edit]

otcinek m animacy unattested

  1. root of a common nettle
    • 1900 [1472], Józef Rostafiński, editor, Symbola ad historiam naturalem medii aevi = Średniowieczna historya naturalna w Polsce. Ps 2[1], number 765:
      Otczinek capilli veneris
      [Otcinek capilli veneris]

Descendants

[edit]
  • Polish: odcinek
  • Silesian: ôdcinek

References

[edit]
  • Boryś, Wiesław (2005) “ciąć”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
  • Mańczak, Witold (2017) “ciąć”, in Polski słownik etymologiczny (in Polish), Kraków: Polska Akademia Umiejętności, →ISBN
  • Bańkowski, Andrzej (2000) “odcinek”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “otcinek”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN