półkownik

Polish

Etymology

From półka +‎ -ownik, deliberately constructed as a humorous homophone of pułkownik (“colonel”).

Pronunciation

• IPA^(key): /puwˈkɔv.ɲik/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔvɲik
• Syllabification: pół‧kow‧nik
• Homophone: pułkownik

Noun

półkownik m inan

1. (colloquial, historical, humorous) movie shelved by censors

   Hypernym: film

2. (colloquial, humorous) goods remaining on store shelves for a long time

   Hypernym: towar

Declension

Declension of półkownik

	singular	plural
nominative	półkownik	półkowniki
genitive	półkownika	półkowników
dative	półkownikowi	półkownikom
accusative	półkownik	półkowniki
instrumental	półkownikiem	półkownikami
locative	półkowniku	półkownikach
vocative	półkowniku	półkowniki

Further reading

• półkownik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• półkownik in Polish dictionaries at PWN
• półkownik in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego