piękny

Polish

Etymology

Uncertain. Possibly from Proto-Slavic *pěkrъ (cognate with Latin pulcher (“beautiful”); compare also Old Church Slavonic pěgъ (pěgŭ)). Or cognate with Old High German fēh, Ancient Greek ποικίλος (poikílos, “multicoloured”) from Proto-Indo-European *peyḱ-.

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈpʲjɛ̃ŋkn̪ɨ]

• audio

  (file)

Adjective

piękny m (comparative piękniejszy, superlative najpiękniejszy, adverb pięknie)

1. beautiful

Declension

declension of piękny

case	singular				plural
	m pers, m anim	m inan	n	f	m pers	other
nominative, vocative	piękny		piękne	piękna	piękni	piękne
genitive	pięknego			pięknej	pięknych
dative	pięknemu				pięknym
accusative	pięknego	piękny	piękne	piękną	pięknych	piękne
instrumental	pięknym				pięknymi
locative				pięknej	pięknych

Related terms

• piękno

Further reading

• piękny in Polish dictionaries at PWN