piękny

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: piekny and Piękny

Old Polish

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Proto-Slavic *pěknъ. The secondary nasalization of piekny > piękny results from the suffix -ny. First attested in the beginning of the 15th century.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): (10th–15th CE) /pjæ̃knɨː/
  • IPA(key): (15th CE) /pjæ̃knɨ/

Adjective

[edit]

piękny (derived adverb pięknie)

  1. (attested in Lesser Poland) beautiful (possessing beauty)
    • Beginning of the 15th century, Łukasz z Wielkiego Koźmina, Kazania gnieźnieńskie[1], Krakow, page 5a:
      F temcy tho *okrodze gest bila dzeuicza barszo pøkna szedzala a dzeczøthko pøkne gestcy ona na sfv *roku bila noszyla
      [W temci to okrędze jest była dziewica barzo piękna siedziała a dzieciątko piękne jestci ona na swu ręku była nosiła]

Derived terms

[edit]
nouns
[edit]
nouns
verbs

Descendants

[edit]
  • Polish: piękny
  • Silesian: piykny

References

[edit]
  • Boryś, Wiesław (2005) “piękny”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
  • Mańczak, Witold (2017) “piękny”, in Polski słownik etymologiczny (in Polish), Kraków: Polska Akademia Umiejętności, →ISBN
  • Bańkowski, Andrzej (2000) “piękny”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “piękny”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Old Polish piękny.

Pronunciation

[edit]
 

Adjective

[edit]

piękny (comparative piękniejszy, superlative najpiękniejszy, derived adverb pięknie)

  1. beautiful (attractive and possessing beauty)
    Synonyms: kraśny, śliczny
    Antonym: brzydki
    Była piękną kobietą.She was a beautiful woman.
  2. beautiful (good, admirable)
    Jaki piękny dzień!What a beautiful day!
  3. (obsolete) admirable, praiseworthy
    Synonym: chlubny

Declension

[edit]

Derived terms

[edit]
adjectives
adverbs
nouns
verbs

Trivia

[edit]

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), piękny is one of the most used words in Polish, appearing 26 times in scientific texts, 14 times in news, 14 times in essays, 32 times in fiction, and 39 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 125 times, making it the 479th most common word in a corpus of 500,000 words.[1]

References

[edit]
  1. ^ Ida Kurcz (1990) “piękny”, in Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej [Frequency dictionary of the Polish language] (in Polish), volume 1, Kraków, Warszawa: Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego, page 368

Further reading

[edit]
  • piękny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • piękny in Polish dictionaries at PWN
  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “piękny”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  • PIĘKNY”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 31.10.2017
  • Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “piękny”, in Słownik języka polskiego
  • Aleksander Zdanowicz (1861) “piękny”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
  • A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1908), “piękny”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 4, Warsaw, page 180
  • piękny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego