ambiwalencja

ambiwalencja (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌãmbʲivaˈlɛ̃nʦ̑ʲja], AS: [ãmbʹivalẽncʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) współistnienie sprzecznych uczuć, postaw lub opinii

odmiana:

(1.1) blm,

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	ambiwalencja
dopełniacz	ambiwalencji
celownik	ambiwalencji
biernik	ambiwalencję
narzędnik	ambiwalencją
miejscownik	ambiwalencji
wołacz	ambiwalencjo

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) niejednoznaczność, schizofrenia, rozdwojenie jaźni

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ambiwalentność ż

przym. ambiwalentny

przysł. ambiwalentnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. ambo → obaj + łac. valens, valentis → mocny, skuteczny

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) ambivalence
• duński: (1.1) ambivalens w
• francuski: (1.1) ambivalence
• niemiecki: (1.1) Ambivalenz
• rosyjski: (1.1) амбивалентность ż
• tybetański: (1.1) ཆགས་སྡང
• włoski: (1.1) ambivalenza

źródła: