jasnobłękitny
jasnobłękitny (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [ˌjasnɔbwɛ̃ŋʲˈcitnɨ], AS: [i ̯asnobu̯ẽŋʹḱitny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ę • akc. pob.
- znaczenia:
przymiotnik
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik jasnobłękitny jasnobłękitna jasnobłękitne jasnobłękitni jasnobłękitne dopełniacz jasnobłękitnego jasnobłękitnej jasnobłękitnego jasnobłękitnych celownik jasnobłękitnemu jasnobłękitnej jasnobłękitnemu jasnobłękitnym biernik jasnobłękitnego jasnobłękitny jasnobłękitną jasnobłękitne jasnobłękitnych jasnobłękitne narzędnik jasnobłękitnym jasnobłękitną jasnobłękitnym jasnobłękitnymi miejscownik jasnobłękitnym jasnobłękitnej jasnobłękitnym jasnobłękitnych wołacz jasnobłękitny jasnobłękitna jasnobłękitne jasnobłękitni jasnobłękitne
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) ciemnobłękitny
- hiperonimy:
- (1.1) błękitny
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Kolory
- tłumaczenia:
- czeski: (1.1) světleblankytný, světle blankytný
- jidysz: (1.1) העל בלאָ (hel blo), העל בלוי (hel bloj)
- niemiecki: (1.1) hellblau
- słowacki: (1.1) svetlobelasý
- ukraiński: (1.1) сві́тло-блаки́тний
- źródła: