plutwa

Old Polish

Etymology

Borrowed from Old Czech plútva. Compare Bulgarian плу́тва (plútva), Czech ploutev, Slovak plutva.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /plʲutfa/
• IPA^(key): (15^th CE) /plʲutfa/

Noun

plutwa f

1. fin (appendage of a fish)
   • 1901 [1471], Materiały i Prace Komisji Językowej Akademii Umiejętności w Krakowie, volume V, page 29:

     Penulas krzele, pluth[w]y (omne, quod reptat et pennulas habet, immundum erit Deut 14, 19)

     [Penulas krzele, plut[w]y (omne, quod reptat et pennulas habet, immundum erit Deut 14, 19)]

Descendants

• >? Polish: płetwa

References

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “plutwa”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN