pomieszanie
Jump to navigation
Jump to search
Polish[edit]
Etymology[edit]
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
pomieszanie n
- verbal noun of pomieszać
- self-consciousness, abashment, embarrassment
- Synonyms: zmieszanie, zawstydzenie, zakłopotanie, zażenowanie
Declension[edit]
Declension of pomieszanie
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | pomieszanie | pomieszania |
genitive | pomieszania | pomieszań |
dative | pomieszaniu | pomieszaniom |
accusative | pomieszanie | pomieszania |
instrumental | pomieszaniem | pomieszaniami |
locative | pomieszaniu | pomieszaniach |
vocative | pomieszanie | pomieszania |
Further reading[edit]
- pomieszanie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- pomieszanie in Polish dictionaries at PWN