posiedziciel

Polish

Etymology

From posiedzieć +‎ -ciel.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔ.ɕɛˈd͡ʑi.t͡ɕɛl/
• Rhymes: -it͡ɕɛl
• Syllabification: po‧sie‧dzi‧ciel

Noun

posiedziciel m pers (female equivalent posiedzicielka)

1. (obsolete) owner, proprietor

   Synonyms: posiadacz, właściciel

Declension

Declension of posiedziciel

	singular	plural
nominative	posiedziciel	posiedziciele
genitive	posiedziciela	posiedzicieli
dative	posiedzicielowi	posiedzicielom
accusative	posiedziciela	posiedzicieli
instrumental	posiedzicielem	posiedzicielami
locative	posiedzicielu	posiedzicielach
vocative	posiedzicielu	posiedziciele

Derived terms

noun

• posiedzicielstwo

 

Related terms

nouns

• posiadło
• posiadłość
• posiedzialność

 

verbs

• posiadać impf
• posiąść pf

 

Further reading

• posiedziciel in Polish dictionaries at PWN

Silesian

Alternative forms

• pośedźićel (Steuers Silesian alphabet)

Etymology

From posiedzieć +‎ -ciel.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔ.ɕɛˈd͡ʑi.t͡ɕɛl/
• Rhymes: -it͡ɕɛl
• Syllabification: po‧sie‧dzi‧ciel

Noun

posiedziciel m pers

1. owner, proprietor

Related terms

verb

• posiadać impf

 

Further reading

• posiedziciel in silling.org