posiedziciel

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From posiedzieć +‎ -ciel.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /pɔ.ɕɛˈd͡ʑi.t͡ɕɛl/
  • Rhymes: -it͡ɕɛl
  • Syllabification: po‧sie‧dzi‧ciel

Noun[edit]

posiedziciel m pers (female equivalent posiedzicielka)

  1. (obsolete) owner, proprietor
    Synonyms: posiadacz, właściciel

Declension[edit]

Derived terms[edit]

noun

Related terms[edit]

nouns
verbs

Further reading[edit]

Silesian[edit]

Alternative forms[edit]

Etymology[edit]

From posiedzieć +‎ -ciel.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /pɔɕɛˈd͡ʑit͡ɕɛl/
  • Rhymes: -it͡ɕɛl
  • Syllabification: po‧sie‧dzi‧ciel

Noun[edit]

posiedziciel m pers

  1. owner, proprietor

Related terms[edit]

verb

Further reading[edit]