postrzeć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Old Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From po- +‎ Proto-Slavic *stérti, from Proto-Indo-European *sterh₃-.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): (10th–15th CE) /pɔstr̝ɛt͡ɕ/
  • IPA(key): (15th CE) /pɔstr̝ɛt͡ɕ/

Verb

[edit]

postrzeć pf

  1. (transitive, attested in Greater Poland) to spread (to stretch out, open out (a material etc.) so that it more fully covers a given area of space)
    Synonym: rozesłać
    • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa[1], page 752:
      A on vzryavschy y y dal yemv chvalą, y postarl yemv rącznyk, ktor[z]y dzyerzal v rącze, y rzekl yemv
      [A on uźrawszy ji i dał jemu chwałę i postarł jemu ręcznik, ktor[z]y dzierżał w ręce i rzekł jemu]
    • 1965 [1456], Mikołaj z Pawłowic, edited by Henryk Kowalewicz, Średniowieczne zabytki języka polskiego w zbiorach Biblioteki Uniwersyteckiej w Poznaniu. Polskie glosy i zapiski z rękopisów 1728, 1732, 1752, Zeszyty Naukowe UAM, Greater Poland, page 100:
      In regione vmbre mortis hoc totus mundus tuis gen[u]ibus prouolutus, post[r]arty, expectat
      [In regione vmbre mortis hoc totus mundus tuis gen[u]ibus prouolutus, post[r]arty, expectat]

Derived terms

[edit]
verb
[edit]
nouns

Further reading

[edit]
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “postrzeć”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN