potrzebujący

Polish

Etymology

From potrzebować +‎ -ący.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔt.ʂɛ.buˈjɔn.t͡sɨ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔnt͡sɨ
• Syllabification: pot‧rze‧bu‧ją‧cy

Noun

potrzebujący m pers (female equivalent potrzebująca)

1. (nominalized) needy (person in need; someone poor)

Declension

Declension of potrzebujący

	singular	plural
nominative	potrzebujący	potrzebujący
genitive	potrzebującego	potrzebujących
dative	potrzebującemu	potrzebującym
accusative	potrzebującego	potrzebujących
instrumental	potrzebującym	potrzebującymi
locative	potrzebującym	potrzebujących
vocative	potrzebujący	potrzebujący

Related terms

adjectives

• potrzebny

 

adverbs

• potrzebnie

 

adjectives

• potrzeba

 

verbs

• potrzebować impf

 

Participle

potrzebujący (active adjectival)

1. active adjectival participle of potrzebować

Declension

Declension of potrzebujący (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	potrzebujący		potrzebująca	potrzebujące	potrzebujący	potrzebujące
genitive	potrzebującego		potrzebującej	potrzebującego	potrzebujących
dative	potrzebującemu		potrzebującej	potrzebującemu	potrzebującym
accusative	potrzebującego	potrzebujący	potrzebującą	potrzebujące	potrzebujących	potrzebujące
instrumental	potrzebującym		potrzebującą	potrzebującym	potrzebującymi
locative	potrzebującym		potrzebującej	potrzebującym	potrzebujących

Further reading

• potrzebujący in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• potrzebujący in Polish dictionaries at PWN