pouczenie

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From pouczyć +‎ -enie.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /pɔ.uˈt͡ʂɛ.ɲɛ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛɲɛ
  • Syllabification: po‧u‧cze‧nie

Noun[edit]

pouczenie n

  1. verbal noun of pouczyć
  2. (law) caution (formal warning given as an alternative to prosecution in minor cases)

Declension[edit]

Declension of pouczenie
singular plural
nominative pouczenie pouczenia
genitive pouczenia pouczeń
dative pouczeniu pouczeniom
accusative pouczenie pouczenia
instrumental pouczeniem pouczeniami
locative pouczeniu pouczeniach
vocative pouczenie pouczenia

Further reading[edit]

  • pouczenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • pouczenie in Polish dictionaries at PWN
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=pouczenie&oldid=66269386"