powtórzenie

Polish

Etymology

From powtórzyć +‎ -enie.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔ.ftuˈʐɛ.ɲɛ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: po‧wtó‧rze‧nie

Noun

powtórzenie n

1. (uncountable) verbal noun of powtórzyć
2. (countable, rhetoric) repetition (simple repeating of a word, within a short space of words (including in a poem), with no particular placement of the words to secure emphasis)

Declension

Declension of powtórzenie

	singular	plural
nominative	powtórzenie	powtórzenia
genitive	powtórzenia	powtórzeń
dative	powtórzeniu	powtórzeniom
accusative	powtórzenie	powtórzenia
instrumental	powtórzeniem	powtórzeniami
locative	powtórzeniu	powtórzeniach
vocative	powtórzenie	powtórzenia

Further reading

• powtórzenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• powtórzenie in Polish dictionaries at PWN