prohorisire
Jump to navigation
Jump to search
Romanian[edit]
Etymology[edit]
Noun[edit]
prohorisire f (plural prohorisiri)
Declension[edit]
Declension of prohorisire
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (o) prohorisire | prohorisirea | (niște) prohorisiri | prohorisirile |
genitive/dative | (unei) prohorisiri | prohorisirii | (unor) prohorisiri | prohorisirilor |
vocative | prohorisire, prohorisireo | prohorisirilor |
References[edit]
- prohorisire in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN