propitius

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

From pro- plus an element possibly derived from *peth₂- (to rush, fly), so that the original meaning was "falling or rushing forward", hence "eager, well-disposed". Compare Ancient Greek προπετής (propetḗs, inclined forward).

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

propitius (feminine propitia, neuter propitium); first/second-declension adjective

  1. favorable, well-disposed, kind
  2. propitious

Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative propitius propitia propitium propitiī propitiae propitia
Genitive propitiī propitiae propitiī propitiōrum propitiārum propitiōrum
Dative propitiō propitiō propitiīs
Accusative propitium propitiam propitium propitiōs propitiās propitia
Ablative propitiō propitiā propitiō propitiīs
Vocative propitie propitia propitium propitiī propitiae propitia

Derived terms[edit]

Descendants[edit]

  • English: propitious
  • Italian: propizio
  • French: propice
  • Catalan: propici
  • Portuguese: propício
  • Romanian: propice
  • Spanish: propicio

References[edit]