Jump to content

propitius

From Wiktionary, the free dictionary

Latin

[edit]

Etymology

[edit]

From pro- plus an element possibly derived from *peth₂- (to rush, fly), so that the original meaning was "falling or rushing forward", hence "eager, well-disposed". Compare Ancient Greek προπετής (propetḗs, inclined forward).

Pronunciation

[edit]

Adjective

[edit]

propitius (feminine propitia, neuter propitium); first/second-declension adjective

  1. favorable, well-disposed, kind
  2. propitious
    Sit utrīsque Venus Pompeiāna propitia et semper concordēs vīvant.
    May Pompeian Venus be propitious in her heart to them both and may they always live harmoniously.

Declension

[edit]

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative propitius propitia propitium propitiī propitiae propitia
genitive propitiī propitiae propitiī propitiōrum propitiārum propitiōrum
dative propitiō propitiae propitiō propitiīs
accusative propitium propitiam propitium propitiōs propitiās propitia
ablative propitiō propitiā propitiō propitiīs
vocative propitie propitia propitium propitiī propitiae propitia

Derived terms

[edit]

Descendants

[edit]
  • English: propitious
  • Italian: propizio
  • French: propice
  • Catalan: propici
  • Portuguese: propício
  • Romanian: propice
  • Spanish: propicio

References

[edit]