przechwałka
Jump to navigation
Jump to search
See also: przechwałką
Polish[edit]
Etymology[edit]
From przechwalić + -ka.
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
przechwałka f
- (colloquial, usually in the plural) brag (boast or boasting; bragging; ostentatious pretence or self-glorification)
Declension[edit]
Declension of przechwałka
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | przechwałka | przechwałki |
| genitive | przechwałki | przechwałek |
| dative | przechwałce | przechwałkom |
| accusative | przechwałkę | przechwałki |
| instrumental | przechwałką | przechwałkami |
| locative | przechwałce | przechwałkach |
| vocative | przechwałko | przechwałki |
Related terms[edit]
nouns
verbs
- przechwalać impf
- przechwalić pf
Further reading[edit]
- przechwałka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- przechwałka in Polish dictionaries at PWN
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “przechwałka”, in Słownik języka polskiego[1]
- Aleksander Zdanowicz (1861) “przechwałka”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861[2]
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “przechwałka”, in Słownik języka polskiego[3] (in Polish), volume 5, Warsaw, page 33
- przechwałka in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego