przyjaźń
Polish
Etymology
From Proto-Slavic *prijaznь.
Pronunciation
Noun
przyjaźń f
- friendship (condition of being friends)
- amity
Declension
Declension of przyjaźń
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | przyjaźń | przyjaźnie |
| genitive | przyjaźni | przyjaźni |
| dative | przyjaźni | przyjaźniom |
| accusative | przyjaźń | przyjaźnie |
| instrumental | przyjaźnią | przyjaźniami |
| locative | przyjaźni | przyjaźniach |
| vocative | przyjaźni | przyjaźnie |
Related terms
- (verb) sprzyjać
- (noun) przyjaciel
- (adjective) przyjazny
Further reading
- przyjaźń in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- Template:R:PWN