quinus
Latin
Etymology
From quīnque.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): /ˈkʷiː.niː/, [ˈkʷiːniː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈkwi.ni/, [ˈkwiːni]
Numeral
quīnī (feminine quīnae, neuter quīna); first/second-declension numeral, plural only
Declension
First/second-declension adjective, plural only.
Number | Plural | ||
---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter |
Nominative | quīnī | quīnae | quīna |
Genitive | quīnōrum | quīnārum | quīnōrum |
Dative | quīnīs | ||
Accusative | quīnōs | quīnās | quīna |
Ablative | quīnīs | ||
Vocative | quīnī | quīnae | quīna |
Derived terms
See also
References
- “quinus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “quinus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- quinus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.