quinquagiens

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Latin numbers (edit)
[a], [b] ←  40 L
50
60  → [a], [b]
5[a], [b]
    Cardinal: quīnquāgintā
    Ordinal: quīnquāgēsimus
    Adverbial: quīnquāgiēns
    Distributive: quīnquāgēnus

Alternative forms[edit]

Adverb[edit]

quīnquāgiēns (not comparable)

  1. fifty times
    • c. 47 CE, Aulus Cornelius Celsus, De Medicina 2.14:
      Neque audiendi sunt qui numero finiunt, quotiens aliquis perfricandus sit: id enim ex viribus hominis colligendum est; et si is perinfirmus est, potest satis esse quinquagies, si robustior, potest ducenties esse faciendum; inter utrumque deinde, prout vires sunt.
      Neither should we listen to those who would fix numerically how many times a patient is to be stroked; for that is to be regulated by his strength; and if he is very infirm fifty strokes may possibly be enough, if more robust possibly two hundred may be made; then an intermediate number according to his strength.
    • c. 77 CE – 79 CE, Pliny the Elder, Naturalis Historia :
      [6.10] Universae magnitudinem Aufidius quinquagiens centena milia prodidit, Claudius Caesar longitudinem a Dascusa ad confinium Caspii maris |XIII| p., latitudinem dimidium eius Tigranocerta ad Hiberiam. [7.25] Idem signis conlatis bis et quinquagiens dimicavit, solus M. Marcellum transgressus, qui undequadragiens dimicavit.