rättshistorisk
Jump to navigation
Jump to search
Swedish[edit]
Etymology[edit]
Compound of rätt (“law”) + -s- + historisk.
Adjective[edit]
rättshistorisk (comparative mer rättshistorisk, superlative mest rättshistorisk)
- legal-historical (pertaining to the study of how law has evolved)
Declension[edit]
Inflection of rättshistorisk | |||
---|---|---|---|
Indefinite | Positive | Comparative | Superlative2 |
Common singular | rättshistorisk | mer rättshistorisk | mest rättshistorisk |
Neuter singular | rättshistoriskt | mer rättshistoriskt | mest rättshistoriskt |
Plural | rättshistoriska | mer rättshistoriska | mest rättshistoriska |
Masculine plural3 | rättshistoriske | mer rättshistoriska | mest rättshistoriska |
Definite | Positive | Comparative | Superlative |
Masculine singular1 | rättshistoriske | mer rättshistoriske | mest rättshistoriske |
All | rättshistoriska | mer rättshistoriska | mest rättshistoriska |
1) Only used, optionally, to refer to things whose natural gender is masculine. 2) The indefinite superlative forms are only used in the predicative. 3) Dated or archaic |