réasúnaí

Irish

Etymology 1

réasún (“reason”) +‎ -aí

Noun

réasúnaí m (genitive singular réasúnaí, nominative plural réasúnaithe)

1. rationalist

Declension

Declension of réasúnaí

Fourth declension

Bare forms Case Singular Plural Nominative réasúnaí réasúnaithe Vocative a réasúnaí a réasúnaithe Genitive réasúnaí réasúnaithe Dative réasúnaí réasúnaithe

Forms with the definite article Case Singular Plural Nominative an réasúnaí na réasúnaithe Genitive an réasúnaí na réasúnaithe Dative leis an réasúnaí don réasúnaí leis na réasúnaithe

Derived terms

• réasúnaíoch (“rationalistic”)

Etymology 2

Alternative forms

• réasúnaighe (obsolete)

Adjective

réasúnaí

1. genitive singular feminine of réasúnach
2. comparative degree of réasúnach

Etymology 3

Alternative forms

• réasúnaighe, réasúnuighe (obsolete)

Verb

réasúnaí

1. present subjunctive analytic of réasúnaigh