równoznacznik

Polish

Etymology

From równoznaczny +‎ -ik. Calque of French équivalent and German Äquivalent.

Pronunciation

• IPA^(key): /ruv.nɔˈznat͡ʂ.ɲik/
• Rhymes: -at͡ʂɲik
• Syllabification: rów‧no‧znacz‧nik

Noun

równoznacznik m inan

1. (semantics) synonym

   Synonyms: bliskoznacznik, synonim

2. (colloquial) equivalent (something similar to another thing)

   Synonyms: ekwiwalent, równowartość

Declension

Declension of równoznacznik

	singular	plural
nominative	równoznacznik	równoznaczniki
genitive	równoznacznika	równoznaczników
dative	równoznacznikowi	równoznacznikom
accusative	równoznacznik	równoznaczniki
instrumental	równoznacznikiem	równoznacznikami
locative	równoznaczniku	równoznacznikach
vocative	równoznaczniku	równoznaczniki

Further reading

• równoznacznik in Polish dictionaries at PWN
• Aleksander Zdanowicz (1861) “równoznacznik”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[1]
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “równoznacznik”, in Słownik języka polskiego‎^[2] (in Polish), volume 5, Warsaw, page 748
• równoznacznik in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego