rõõmus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Estonian

[edit]

Etymology

[edit]

From rõõm +‎ -us.

Noun

[edit]

rõõmus (genitive rõõmsa, partitive rõõmsat)

  1. happy
  2. glad

Declension

[edit]
Declension of rõõmus (ÕS type 3/vaher, s-u gradation)
singular plural
nominative rõõmus rõõmsad
accusative nom.
gen. rõõmsa
genitive rõõmsate
partitive rõõmsat rõõmsaid
illative rõõmsasse rõõmsatesse
rõõmsaisse
inessive rõõmsas rõõmsates
rõõmsais
elative rõõmsast rõõmsatest
rõõmsaist
allative rõõmsale rõõmsatele
rõõmsaile
adessive rõõmsal rõõmsatel
rõõmsail
ablative rõõmsalt rõõmsatelt
rõõmsailt
translative rõõmsaks rõõmsateks
rõõmsaiks
terminative rõõmsani rõõmsateni
essive rõõmsana rõõmsatena
abessive rõõmsata rõõmsateta
comitative rõõmsaga rõõmsatega
Declension of rõõmus (ÕS type 5/liige, s-u gradation)
singular plural
nominative rõõmus rõõmsad
accusative nom.
gen. rõõmsa
genitive rõõmsate
partitive rõõmust rõõmsaid
illative rõõmsasse rõõmsatesse
rõõmsaisse
inessive rõõmsas rõõmsates
rõõmsais
elative rõõmsast rõõmsatest
rõõmsaist
allative rõõmsale rõõmsatele
rõõmsaile
adessive rõõmsal rõõmsatel
rõõmsail
ablative rõõmsalt rõõmsatelt
rõõmsailt
translative rõõmsaks rõõmsateks
rõõmsaiks
terminative rõõmsani rõõmsateni
essive rõõmsana rõõmsatena
abessive rõõmsata rõõmsateta
comitative rõõmsaga rõõmsatega