recidivus
Latin
Etymology
Lua error: Module:checkparams:215: The template Template:PIE root does not use the parameter(s):
2=ḱh₂d
Please see Module:checkparams for help with this warning.
(deprecated template usage) From recidō (“to fall back”) + -īvus.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): /re.kiˈdiː.u̯us/, [rɛkɪˈd̪iːu̯ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /re.t͡ʃiˈdi.vus/, [ret͡ʃiˈd̪iːvus]
Adjective
recidīvus (feminine recidīva, neuter recidīvum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | recidīvus | recidīva | recidīvum | recidīvī | recidīvae | recidīva | |
Genitive | recidīvī | recidīvae | recidīvī | recidīvōrum | recidīvārum | recidīvōrum | |
Dative | recidīvō | recidīvō | recidīvīs | ||||
Accusative | recidīvum | recidīvam | recidīvum | recidīvōs | recidīvās | recidīva | |
Ablative | recidīvō | recidīvā | recidīvō | recidīvīs | |||
Vocative | recidīve | recidīva | recidīvum | recidīvī | recidīvae | recidīva |
Derived terms
Related terms
Descendants
- English: recidivous
- Portuguese: recidivo
References
- “recidivus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “recidivus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- recidivus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.