repositus

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by Jberkel (talk | contribs) as of 00:55, 5 December 2019.
Jump to navigation Jump to search

Latin

Etymology

Perfect passive participle of repōnō.

Participle

repositus (feminine reposita, neuter repositum); first/second-declension participle

  1. restored

Declension

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative repositus reposita repositum repositī repositae reposita
Genitive repositī repositae repositī repositōrum repositārum repositōrum
Dative repositō repositō repositīs
Accusative repositum repositam repositum repositōs repositās reposita
Ablative repositō repositā repositō repositīs
Vocative reposite reposita repositum repositī repositae reposita

Descendants

  • Catalan: rebost
  • English: reposit
  • Galician: reposto
  • Italian: riposto
  • Portuguese: reposto
  • Spanish: repuesto

References

  • repositus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • repositus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • repositus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
  • repositus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.