rjocht

West Frisian

Etymology 1

From Old Frisian riuht, from Proto-Germanic *rehtaz, from Proto-Indo-European *h₃reǵtós.

Pronunciation

• IPA^(key): /rjoxt/

Adjective

rjocht

1. straight, with a constant direction, line or plane

Alternative forms

• rjucht
• rjuecht

Inflection

Inflection of rjocht
uninflected	rjocht
inflected	rjochte
comparative	rjochter
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		rjocht	rjochter	it rjochtst it rjochtste
indefinite	c. sing.	rjochte	rjochtere	rjochtste
	n. sing.	rjocht	rjochter	rjochtste
	plural	rjochte	rjochtere	rjochtste
definite		rjochte	rjochtere	rjochtste
partitive		rjochts	rjochters	—

Further reading

• “rjocht (II)”, in Wurdboek fan de Fryske taal (in Dutch), 2011

Etymology 2

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Pronunciation

• IPA^(key): /rjoxt/

Noun

rjocht n (plural rjochten)

1. right
2. law

Derived terms

• homorjochten
• stedsrjocht
• rjochtssteat

Further reading

• “rjocht (I)”, in Wurdboek fan de Fryske taal (in Dutch), 2011