rodzajnik

Polish

Etymology

From rodzaj +‎ -nik.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɔˈd͡zaj.ɲik/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ajɲik
• Syllabification: ro‧dzaj‧nik

Noun

rodzajnik m inan

1. (grammar) gendered article

   Hypernym: przedimek

   rodzajnik określony ― definite article

   rodzajnik nieokreślony ― indefinite article

Declension

Declension of rodzajnik

	singular	plural
nominative	rodzajnik	rodzajniki
genitive	rodzajnika	rodzajników
dative	rodzajnikowi	rodzajnikom
accusative	rodzajnik	rodzajniki
instrumental	rodzajnikiem	rodzajnikami
locative	rodzajniku	rodzajnikach
vocative	rodzajniku	rodzajniki

Related terms

adjective

• rodzajowy

 

noun

• rodzaj

 

Further reading

• rodzajnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rodzajnik in Polish dictionaries at PWN