rodzony

Old Polish

Etymology

Etymology tree

Proto-Balto-Slavic *rádīˀtei

Proto-Slavic *rodìti

Old Polish rodzić

Proto-Slavic *-onъ

Old Polish -ony

Old Polish rodzony

From rodzić +‎ -ony. First attested in 1423.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /rɔd͡zɔnɨː/
• IPA^(key): (15^th CE) /rɔd͡zɔnɨ/

Adjective

rodzony

1. (attested in Greater Poland) sibling (of the same mother and father)
   • 1967 [1423], Henryk Kowalewicz, Władysław Kuraszkiewicz, editors, Wielkopolskie roty sądowe XIV-XV wieku, Roty kościańskie, volume III, number 973, Kościan:

     Yze brath rodzony tey dzewky dal yą s tim possagem w oną zemyą

     [Iże brat rodzony tej dziewki dał ją s tym posagiem w onę ziemię]

   • c. 1500, Wokabularz lubiński, Lubiń: inkunabuł Archiwum Archidiecezjalnego w Gnieźnie, sygn. Inc. 78d., page 57r:

     Germana schwester oder eyn deutzsche fraw rodzona

     [Germana schwester oder eyn deutzsche fraw rodzona]

   • c. 1500, Wokabularz lubiński, Lubiń: inkunabuł Archiwum Archidiecezjalnego w Gnieźnie, sygn. Inc. 78d., page 57r:

     Germanus eyn bruder oder eyn deutzscher rodzony

     [Germanus eyn bruder oder eyn deutzscher rodzony]

2. (attested in Masovia) related (connected by blood; in the same family)
   • 1922 [1471], “Sądownictwo w sprawach kmiecych a ustalanie się stanów na Mazowszu pod koniec wieków średnich”, in Kazimierz Tymieniecki, editor, Prace Komisji Hisorycznej, volume 3, Masovia, page 15:

     Jaco moy synowyecz rodzony, Wawrzinyecz, nye wyschethschy s mego domv... any zabil... czlowyeka

     [Jako moj synowiec rodzony, Wawrzyniec, nie wyszedszy s mego domu... ani zabił... człowieka]

   • 1930 [c. 1455], “Lev”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)‎^[1], 25, 49:

     Kto chce z braceey gego, viplaczi gy: stry y stryny brat, rodzoni y bliszni

     [Kto chce z braciej jego, wypłaci ji, stryj i stryny brat, rodzony i blizny]

Descendants

• Polish: rodzony

References

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “rodzony”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
• Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, editors (2023), “rodzić”, in Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych [Dictionaries of Polish glosses, an Internet database] (in Polish), Kraków: Pracownia Języka Staropolskiego Instytut Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk

Polish

Etymology

Etymology tree

Proto-Balto-Slavic *rádīˀtei

Proto-Slavic *rodìti

Old Polish rodzić

Proto-Slavic *-onъ

Old Polish -ony

Old Polish rodzony

Polish rodzony

Inherited from Old Polish rodzony. By surface analysis, rodzić +‎ -ony.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɔˈd͡zɔ.nɨ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔnɨ
• Syllabification: ro‧dzo‧ny

Adjective

rodzony (not comparable, no derived adverb)

1. akin, german (very closely related)

   Synonym: biologiczny

   Hypernym: spokrewniony

Declension

Declension of rodzony (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	rodzony		rodzona	rodzone	rodzeni	rodzone
genitive	rodzonego		rodzonej	rodzonego	rodzonych
dative	rodzonemu		rodzonej	rodzonemu	rodzonym
accusative	rodzonego	rodzony	rodzoną	rodzone	rodzonych	rodzone
instrumental	rodzonym		rodzoną	rodzonym	rodzonymi
locative	rodzonym		rodzonej	rodzonym	rodzonych

Derived terms

adjectives

• jednorodzony

 

nouns

• rodzeństwo

 

Related terms

adjectives

• rodzimy
• rodzinny

 

adverbs

• rodzimie
• rodzinnie

 

nouns

• rodzimość
• rodzina
• rodzinka
• rodzinność

 

verb

• rodzić impf

 

Participle

rodzony (passive adjectival)

1. masculine singular passive adjectival participle of rodzić

Further reading

• rodzony in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rodzony in Polish dictionaries at PWN