rouva
Finnish
Etymology
Borrowed from Old Norse frouva, ultimately from Proto-Germanic *frawjǭ (compare Old High German frouwa).
Pronunciation
Noun
rouva
Declension
Inflection of rouva (Kotus type 10/koira, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | rouva | rouvat | |
genitive | rouvan | rouvien | |
partitive | rouvaa | rouvia | |
illative | rouvaan | rouviin | |
singular | plural | ||
nominative | rouva | rouvat | |
accusative | nom. | rouva | rouvat |
gen. | rouvan | ||
genitive | rouvan | rouvien rouvain rare | |
partitive | rouvaa | rouvia | |
inessive | rouvassa | rouvissa | |
elative | rouvasta | rouvista | |
illative | rouvaan | rouviin | |
adessive | rouvalla | rouvilla | |
ablative | rouvalta | rouvilta | |
allative | rouvalle | rouville | |
essive | rouvana | rouvina | |
translative | rouvaksi | rouviksi | |
abessive | rouvatta | rouvitta | |
instructive | — | rouvin | |
comitative | See the possessive forms below. |
Compounds
Categories:
- Finnish terms borrowed from Old Norse
- Finnish terms derived from Old Norse
- Finnish terms derived from Proto-Germanic
- Finnish 2-syllable words
- Finnish terms with IPA pronunciation
- Finnish terms with audio links
- Rhymes:Finnish/ouʋɑ
- Rhymes:Finnish/ouʋɑ/2 syllables
- Finnish lemmas
- Finnish nouns
- Finnish koira-type nominals