rozgita

Veps

Etymology

Borrowing from Russian розга (rozga).

Verb

rozgita

1. whip

Inflection

Inflection of rozgita (inflection type 26/valita)
1st infinitive	rozgita
present indic.	rozgičeb
past indic.	rozgiči
	present indicative	past indicative	imperative
1st singular	rozgičen	rozgičin	—
2nd singular	rozgičed	rozgičid	rozgiče
3rd singular	rozgičeb	rozgiči	rozgikaha
1st plural	rozgičem	rozgičim	rozgikam
2nd plural	rozgičet	rozgičit	rozgikat
3rd plural	rozgitas rozgičeba	rozgičiba	rozgikaha
sing. conneg.1	rozgiče	rozgičend	rozgiče
plur. conneg.	rozgikoi	rozginugoi	rozgikoi
	present conditional	past conditional	potential
1st singular	rozgičižin	rozginuižin	rozgičenen
2nd singular	rozgičižid	rozginuižid	rozgičened
3rd singular	rozgičiži	rozginuiži	rozgičeneb
1st plural	rozgičižim	rozginuižim	rozgičenem
2nd plural	rozgičižit	rozginuižit	rozgičenet
3rd plural	rozgičižiba	rozginuižiba	rozgičeneba
connegative	rozgičiži	rozginuiži	rozgičene
non-finite forms
1st infinitive	rozgita
2nd infinitive		3rd infinitive
inessive	rozgites	inessive	rozgičemas
instructive	rozgiten	illative	rozgičemaha
participles		elative	rozgičemaspäi
present active	rozgičii	adessive	rozgičemal
past active	rozginu	abessive	rozgičemat
past passive	rozgitud
1 In imperative: used only in the second-person singular. The plural form is used with other persons.

References

• Zajceva, N. G., Mullonen, M. I. (2007) “хлестать”, in Uz’ venä-vepsläine vajehnik / Novyj russko-vepsskij slovarʹ [New Russian–Veps Dictionary]‎^[1], Petrozavodsk: Periodika