Jump to content

ručnik

From Wiktionary, the free dictionary
See also: ručník

Serbo-Croatian

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Proto-Slavic *rǫčьnikъ, from Proto-Slavic *rǫka. By surface analysis, ruka +‎ -nik. Compare Czech ručník. First attested in the 14th century.[1]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /rǔt͡ʃniːk/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: ruč‧nik

Noun

[edit]

rùčnīk m inan (Cyrillic spelling ру̀чнӣк)

  1. towel
    Synonym: pèškīr

Declension

[edit]
Declension of ručnik
singular plural
nominative rùčnīk ručníci
genitive ručníka ručnika
dative ručniku ručnicima
accusative ručnik ručnike
vocative ručniče ručnici
locative ručniku ručnicima
instrumental ručnikom ručnicima

References

[edit]
  1. ^ Matasović, Ranko, Dubravka Ivšić Majić, Tijmen Pronk (2016–2021), “ručnik”, in Matasović, Ranko, editor, Etimološki rječnik hrvatskoga jezika [Etymological dictionary of the Croatian language] (in Serbo-Croatian), volume , Zagreb: Institut za hrvatski jezik i jezikoslovlje, page 309

Further reading

[edit]
  • ručnik”, in Hrvatski jezični portal [Croatian language portal] (in Serbo-Croatian), 2006–2025