rzeka

See also: Rzeka, rzéka, rzéką, rzékã, rzeką, and Rzeką

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *rěka, from Proto-Balto-Slavic *raikāˀ, from Proto-Indo-European *h₃royH-keh₂, from *h₃reyH-, an extension of *h₃er-. Doublet of Rijeka.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈʐɛ.ka/

• Audio 1

  (file)

• Audio 2

  (file)

• Audio 3

  (file)

• Rhymes: -ɛka
• Syllabification: rze‧ka
• Homophone: Rzeka

Noun

rzeka f (diminutive rzeczka or rzeczułka)

1. river (large stream which drains a landmass)
2. river (any large flow of a liquid)
3. (figurative) river (large number of objects moving in an uninterrupted, steady motion)

Declension

Declension of rzeka

	singular	plural
nominative	rzeka	rzeki
genitive	rzeki	rzek
dative	rzece	rzekom
accusative	rzekę	rzeki
instrumental	rzeką	rzekami
locative	rzece	rzekach
vocative	rzeko	rzeki

Derived terms

adjectives

• nadrzeczny
• porzeczny
• rzeczny
• zarzeczny

 

nouns

• dorzecze
• starorzecze

 

Further reading

• rzeka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rzeka in Polish dictionaries at PWN