słoń

See also: slon, słon, słóń, and Słoń

Polish

dwa słonie

Pronunciation

• IPA^(key): /swɔɲ/

• audio:

  (file)

Etymology 1

From Proto-Slavic *slonъ.

Noun

1. elephant, elephantid (any member of the family Elephantidae)
2. A male elephant.

Declension

Declension of słoń

	singular	plural
nominative	słoń	słonie
genitive	słonia	słoni
dative	słoniowi	słoniom
accusative	słonia	słonie
instrumental	słoniem	słoniami
locative	słoniu	słoniach
vocative	słoniu	słonie

Derived terms

• (nouns) słoniak, słoniarnia, słoniątko, słonica, słoniczka, słonik, słoniorośl, słoniowacizna, słoniowatość, słonisko
• (adjectives) słoni, słoniowaty, słoniowy
• (adverb) słoniowato

Noun

słoń m pers

1. (colloquial) landwhale (obese person)
2. (criminal slang) robber

Declension

Declension of słoń

	singular	plural
nominative	słoń	słonie
genitive	słonia	słoni
dative	słoniowi	słoniom
accusative	słonia	słoni
instrumental	słoniem	słoniami
locative	słoniu	słoniach
vocative	słoniu	słonie

Noun

słoń m inan

1. (military slang) A gas mask with a long hose.

Declension

Declension of słoń

	singular	plural
nominative	słoń	słonie
genitive	słonia	słoni
dative	słoniowi	słoniom
accusative	słoń	słonie
instrumental	słoniem	słoniami
locative	słoniu	słoniach
vocative	słoniu	słonie

Etymology 2

Verb

słoń

1. second-person singular imperative of słonić

Further reading

• Template:R:PWN