sługa

See also: sluga

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *sluga.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈswu.ɡa/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -uɡa
• Syllabification: słu‧ga

Noun

sługa m pers

1. minion, servant

Declension

Declension of sługa

	singular	plural
nominative	sługa	słudzy/sługi
genitive	sługi	sługów/sług
dative	słudze	sługom
accusative	sługę	sługów/sługi
instrumental	sługą	sługami
locative	słudze	sługach
vocative	sługo	słudzy/sługi

Related terms

verb

• służyć

 

Further reading

• sługa in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• sługa in Polish dictionaries at PWN