silentiosus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
From silentium (“silence”) + -ōsus.
Pronunciation[edit]
- (Classical) IPA(key): /si.len.tiˈoː.sus/, [s̠ɪɫ̪ɛn̪t̪iˈoːs̠ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /si.len.t͡siˈo.sus/, [silent̪͡s̪iˈɔːs̬us]
Adjective[edit]
silentiōsus (feminine silentiōsa, neuter silentiōsum); first/second-declension adjective
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | silentiōsus | silentiōsa | silentiōsum | silentiōsī | silentiōsae | silentiōsa | |
Genitive | silentiōsī | silentiōsae | silentiōsī | silentiōsōrum | silentiōsārum | silentiōsōrum | |
Dative | silentiōsō | silentiōsō | silentiōsīs | ||||
Accusative | silentiōsum | silentiōsam | silentiōsum | silentiōsōs | silentiōsās | silentiōsa | |
Ablative | silentiōsō | silentiōsā | silentiōsō | silentiōsīs | |||
Vocative | silentiōse | silentiōsa | silentiōsum | silentiōsī | silentiōsae | silentiōsa |
Descendants[edit]
- Catalan: silenciós
- French: silencieux
- Galician: silencioso
- Italian: silenzioso
- Occitan: silenciós
- Portuguese: silencioso
- Romanian: silențios
- Spanish: silencioso
References[edit]
- “silentiosus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- silentiosus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
- silentiosus in Ramminger, Johann (accessed 16 July 2016) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016