sinir

See also: sınır

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish سكیر (siŋir, “sinew, tendon, thew, nerve, rib, vein”), from Proto-Turkic *siŋir (“sinew”).

cognates

Cognate with Karakhanid [script needed] (siŋir, “muscle, sinew”), Old Uyghur [script needed] (siŋir, “muscle”), Azerbaijani sinir (“nerve”), Bashkir һеңер (heñer, “sinew”), Chuvash шӑнӑр (šănăr, “vein, tendon, sinew”), Kazakh сіңір (sıñır, “sinew”), Khakas сиир (siir, “sinew”), Kyrgyz сиңир (siŋir, “sinew”), Tatar сеңер (señer, “sinew”), Turkmen siňir (“sinew”), Tuvan сиир (siir, “sinew”), Uyghur سىڭىر (si'ngir, “sinew”), Uzbek singir (“tendon”), Yakut иҥиир (iñiir, “sinew”).

Pronunciation

• IPA^(key): [siniɾ]
• Hyphenation: si‧nir

Noun

sinir (definite accusative siniri, plural sinirler)

1. (anatomy) sinew, tendon
2. (physiology) nerve
3. (psychology) nervousness, tension
4. temper, tantrum, fury
5. anger; irritation
6. equanimity, emotional balance

Declension

Inflection
Nominative	sinir
Definite accusative	siniri
	Singular	Plural
Nominative	sinir	sinirler
Definite accusative	siniri	sinirleri
Dative	sinire	sinirlere
Locative	sinirde	sinirlerde
Ablative	sinirden	sinirlerden
Genitive	sinirin	sinirlerin
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular sinirim sinirlerim 2nd singular sinirin sinirlerin 3rd singular siniri sinirleri 1st plural sinirimiz sinirlerimiz 2nd plural siniriniz sinirleriniz 3rd plural sinirleri sinirleri Definite accusative Singular Plural 1st singular sinirimi sinirlerimi 2nd singular sinirini sinirlerini 3rd singular sinirini sinirlerini 1st plural sinirimizi sinirlerimizi 2nd plural sinirinizi sinirlerinizi 3rd plural sinirlerini sinirlerini Dative Singular Plural 1st singular sinirime sinirlerime 2nd singular sinirine sinirlerine 3rd singular sinirine sinirlerine 1st plural sinirimize sinirlerimize 2nd plural sinirinize sinirlerinize 3rd plural sinirlerine sinirlerine Locative Singular Plural 1st singular sinirimde sinirlerimde 2nd singular sinirinde sinirlerinde 3rd singular sinirinde sinirlerinde 1st plural sinirimizde sinirlerimizde 2nd plural sinirinizde sinirlerinizde 3rd plural sinirlerinde sinirlerinde Ablative Singular Plural 1st singular sinirimden sinirlerimden 2nd singular sinirinden sinirlerinden 3rd singular sinirinden sinirlerinden 1st plural sinirimizden sinirlerimizden 2nd plural sinirinizden sinirlerinizden 3rd plural sinirlerinden sinirlerinden Genitive Singular Plural 1st singular sinirimin sinirlerimin 2nd singular sinirinin sinirlerinin 3rd singular sinirinin sinirlerinin 1st plural sinirimizin sinirlerimizin 2nd plural sinirinizin sinirlerinizin 3rd plural sinirlerinin sinirlerinin

Derived terms

• sinir krizi
• sinir olmak

Related terms

• sinirli
• sinirsiz
• sinirlenmek

Adjective

sinir

1. (not comparable) neural
2. (comparable) annoying, snappish, irritating, exasperating

Declension

predicative forms of sinir

present tense
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (I am)	sinirim	sinir miyim?	sinir değilim	sinir değil miyim?
sen (you are)	sinirsin	sinir misin?	sinir değilsin	sinir değil misin?
o (he/she/it is)	sinir / sinirdir	sinir mi?	sinir değil	sinir değil mi?
biz (we are)	siniriz	sinir miyiz?	sinir değiliz	sinir değil miyiz?
siz (you are)	sinirsiniz	sinir misiniz?	sinir değilsiniz	sinir değil misiniz?
onlar (they are)	sinir(ler)	sinir(ler) mi?	sinir değil(ler)	sinir değiller mi?
past tense
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (I was)	sinirdim	sinir miydim?	sinir değildim	sinir değil miydim?
sen (you were)	sinirdin	sinir miydin?	sinir değildin	sinir değil miydin?
o (he/she/it was)	sinirdi	sinir miydi?	sinir değildi	sinir değil miydi?
biz (we were)	sinirdik	sinir miydik?	sinir değildik	sinir değil miydik?
siz (you were)	sinirdiniz	sinir miydiniz?	sinir değildiniz	sinir değil miydiniz?
onlar (they were)	sinirdiler	sinir miydiler?	sinir değildi(ler) / değillerdi	sinir değil miydiler?
indirect past
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (I was)	sinirmişim	sinir miymişim?	sinir değilmişim	sinir değil miymişim?
sen (you were)	sinirmişsin	sinir miymişsin?	sinir değilmişsin	sinir değil miymişsin?
o (he/she/it was)	sinirmiş	sinir miymiş?	sinir değilmiş	sinir değil miymiş?
biz (we were)	sinirmişiz	sinir miymişiz?	sinir değilmişiz	sinir değil miymişiz?
siz (you were)	sinirmişsiniz	sinir miymişsiniz?	sinir değilmişsiniz	sinir değil miymişsiniz?
onlar (they were)	sinirmişler	sinir miymişler?	sinir değilmiş(ler) / değillermiş	sinir değil miymişler?
conditional
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (if I)	sinirsem	sinir miysem?	sinir değilsem	sinir değil miysem?
sen (if you)	sinirsen	sinir miysen?	sinir değilsen	sinir değil miysen?
o (if he/she/it)	sinirse	sinir miyse?	sinir değilse	sinir değil miyse?
biz (if we)	sinirsek	sinir miysek?	sinir değilsek	sinir değil miysek?
siz (if you)	sinirseniz	sinir miyseniz?	sinir değilseniz	sinir değil miyseniz?
onlar (if they)	sinirseler	sinir miyseler?	sinir değilseler / değillerse	sinir değil miyseler?