sjóða

Icelandic

Etymology

From Old Norse sjóða, from Proto-Germanic *seuþaną.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈsjouːða/

  Rhymes: -ouːða

Verb

sjóða (strong verb, third-person singular past indicative sauð, third-person plural past indicative suðu, supine soðið)

1. (intransitive) to seethe, to boil

   Er vatnið byrjað að sjóða?

   Is the water starting to boil?

2. (transitive) to boil

   Byrjaðu á því að sjóða vatnið.

   Start by boiling the water.

Conjugation

sjóða — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að sjóða
supine (sagnbót)		soðið
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		sjóðandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég sýð	við sjóðum	present (nútíð)	ég sjóði	við sjóðum
	þú sýður	þið sjóðið		þú sjóðir	þið sjóðið
	hann, hún, það sýður	þeir, þær, þau sjóða		hann, hún, það sjóði	þeir, þær, þau sjóði
past (þátíð)	ég sauð	við suðum	past (þátíð)	ég syði	við syðum
	þú sauðst	þið suðuð		þú syðir	þið syðuð
	hann, hún, það sauð	þeir, þær, þau suðu		hann, hún, það syði	þeir, þær, þau syðu
imperative (boðháttur)	sjóð (þú)	sjóðið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	sjóddu	sjóðiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

soðinn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	soðinn	soðin	soðið		soðnir	soðnar	soðin
accusative (þolfall)	soðinn	soðna	soðið		soðna	soðnar	soðin
dative (þágufall)	soðnum	soðinni	soðnu		soðnum	soðnum	soðnum
genitive (eignarfall)	soðins	soðinnar	soðins		soðinna	soðinna	soðinna
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	soðni	soðna	soðna		soðnu	soðnu	soðnu
accusative (þolfall)	soðna	soðnu	soðna		soðnu	soðnu	soðnu
dative (þágufall)	soðna	soðnu	soðna		soðnu	soðnu	soðnu
genitive (eignarfall)	soðna	soðnu	soðna		soðnu	soðnu	soðnu

Derived terms

• soðinn

---

Old Norse

Etymology

From Proto-Germanic *seuþaną (“to seethe”).

Verb

sjóða (singular past indicative sauð, plural past indicative suðu, past participle soðinn)

1. to seethe, boil; cook
2. to forge (iron)
3. (figuratively) to brood over

Conjugation

Conjugation of sjóða — active (strong class 2)

infinitive	sjóða
present participle	sjóðandi
past participle	soðinn
indicative	present	past
1st-person singular	sýð	sauð
2nd-person singular	sýðr	sautt
3rd-person singular	sýðr	sauð
1st-person plural	sjóðum	suðum
2nd-person plural	sjóðið	suðuð
3rd-person plural	sjóða	suðu
subjunctive	present	past
1st-person singular	sjóða	syða
2nd-person singular	sjóðir	syðir
3rd-person singular	sjóði	syði
1st-person plural	sjóðim	syðim
2nd-person plural	sjóðið	syðið
3rd-person plural	sjóði	syði
imperative	present
2nd-person singular	sjóð
1st-person plural	sjóðum
2nd-person plural	sjóðið

Conjugation of sjóða — mediopassive (strong class 2)

infinitive	sjóðask
present participle	sjóðandisk
past participle	soðizk
indicative	present	past
1st-person singular	sjóðumk	suðumk
2nd-person singular	sýzk	sauzk
3rd-person singular	sýzk	sauzk
1st-person plural	sjóðumsk	suðumsk
2nd-person plural	sjóðizk	suðuzk
3rd-person plural	sjóðask	suðusk
subjunctive	present	past
1st-person singular	sjóðumk	syðumk
2nd-person singular	sjóðisk	syðisk
3rd-person singular	sjóðisk	syðisk
1st-person plural	sjóðimsk	syðimsk
2nd-person plural	sjóðizk	syðizk
3rd-person plural	sjóðisk	syðisk
imperative	present
2nd-person singular	sjózk
1st-person plural	sjóðumsk
2nd-person plural	sjóðizk

Descendants

• Danish: syde
• Icelandic: sjóða
• Norwegian Nynorsk: syda, syde

References

• sjóða in A Concise Dictionary of Old Icelandic, G. T. Zoëga, Clarendon Press, 1910, at Internet Archive.