skeiða

See also: skeida

Icelandic

Pronunciation

• Rhymes: -eiːða

Verb

skeiða (weak verb, third-person singular past indicative skeiðaði, supine skeiðað)

1. (of horses) to amble
2. to sheath

Conjugation

skeiða — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að skeiða
supine (sagnbót)		skeiðað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		skeiðandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég skeiða	við skeiðum	present (nútíð)	ég skeiði	við skeiðum
	þú skeiðar	þið skeiðið		þú skeiðir	þið skeiðið
	hann, hún, það skeiðar	þeir, þær, þau skeiða		hann, hún, það skeiði	þeir, þær, þau skeiði
past (þátíð)	ég skeiðaði	við skeiðuðum	past (þátíð)	ég skeiðaði	við skeiðuðum
	þú skeiðaðir	þið skeiðuðuð		þú skeiðaðir	þið skeiðuðuð
	hann, hún, það skeiðaði	þeir, þær, þau skeiðuðu		hann, hún, það skeiðaði	þeir, þær, þau skeiðuðu
imperative (boðháttur)	skeiða (þú)	skeiðið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	skeiðaðu	skeiðiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

Noun

skeiða

1. indefinite genitive plural of skeið