skrzęt

Polish

Etymology

From s- + deverbal from krzątać się.

Pronunciation

• IPA^(key): /skʂɛnt/
• Rhymes: -ɛnt
• Syllabification: skrzęt

Noun

skrzęt m inan

1. (archaic or obsolete) commotion, disarray, turmoil, uproar

   Synonyms: chaos, kotłowanina, rwetes, zamęt, zamieszanie

Declension

Declension of skrzęt

	singular	plural
nominative	skrzęt	skrzęty
genitive	skrzętu	skrzętów
dative	skrzętowi	skrzętom
accusative	skrzęt	skrzęty
instrumental	skrzętem	skrzętami
locative	skrzęcie	skrzętach
vocative	skrzęcie	skrzęty

Related terms

adjectives

• skrzętny

 

adverbs

• skrzętnie

 

nouns

• skrzętność

 

Further reading

• skrzęt in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• skrzęt in Polish dictionaries at PWN