smiðr
Appearance
Old Norse
[edit]Etymology
[edit]From Proto-Germanic *smiþaz, whence also Old English smiþ, Old High German smid.
Noun
[edit]smiðr m
Declension
[edit]masculine | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | smiðr | smiðrinn | smiðar | smiðarnir |
accusative | smið | smiðinn | smiða | smiðana |
dative | smiði | smiðinum | smiðum | smiðunum |
genitive | smiðs | smiðsins | smiða | smiðanna |
masculine | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | smiðr | smiðrinn | smiðir | smiðirnir |
accusative | smið | smiðinn | smiði, smiðu | smiðina, smiðuna |
dative | smiði | smiðinum | smiðum | smiðunum |
genitive | smiðar | smiðarins | smiða | smiðanna |
Related terms
[edit]- smiðja f (“smithy”)
Descendants
[edit]Further reading
[edit]- Zoëga, Geir T. (1910) “smiðr”, in A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press, page 391; also available at the Internet Archive