smykałka

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

Borrowed from Russian смека́лка (smekálka).

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /smɨˈkaw.ka/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -awka
  • Syllabification: smy‧kał‧ka

Noun[edit]

smykałka f

  1. (colloquial) flair, knack, penchant
    Synonyms: biegłość, dryg, sprawność, umiejętność, wprawa

Declension[edit]

Declension of smykałka
singular
nominative smykałka
genitive smykałki
dative smykałce
accusative smykałkę
instrumental smykałką
locative smykałce
vocative smykałko

Further reading[edit]

  • smykałka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • smykałka in Polish dictionaries at PWN
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=smykałka&oldid=66015736"