sospitar
Catalan
Etymology
From Latin suspectō, suspectāre.
Pronunciation
Verb
sospitar (first-person singular present sospito, first-person singular preterite sospití, past participle sospitat)
- to suspect
Conjugation
Derived terms
Further reading
- “sospitar” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “sospitar”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2024
- “sospitar” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “sospitar” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.